دیروز هم در جریان بازی تاج و پرسپولیس، حکومت با تمام توان در مقابل خواست مردم که نشان دادن اعتراض بود مخالفت کرد و صد البته که چه حقیرانه و ناتوان. شنیدم که از زمانی که دولت احمدی نژاد بر سرکار است پرسپولیس و تاج هفت مساوی در مقابل یکدیگر را در کارنامه خود ثبت کرده اند و این بار نیز مردم بعد از بازی فریاد میزدند که فوتبال با سیاست نمیخوایم نمیخوایم!
جالب اینکه مردم به تجربه اعتراضات خود روز به روز اضافه میکنند و عرصه برای دولتهای خودکامه درایران تنگ تر و تنگ تر میشود، اینبار به نظرم، به درسی برای دولتهای آتی تبدیل خواهد شد که با دروغ و پنهانکاری کار به جایی نخواهند برد و به شدت مراقب نحوه عمل خود در انتخاب سیاستهای خود باشند! دولتی که نماینده های آن در سخنرانی ها، با هو شدن و کف زدن اعتراضی مواجه میشوند و اجازه دروغ و دغل از آنها به این نحو گرفته میشود؛ کار بسیار سختی را تا پایان دوره چهار ساله خود پیش رو خواهد داشت. اگر خاتمی، که به قول های خود عمل نکرد و در پایان هشت سال با انتقاد دانشجویان مواجه شد و با چشم گریان صندلی ریاست جمهوری را ترک کرد؛ امروز احمدی نژاد بعد از چهار سال با این چالش مواجه است. جامعه به مسولیت پذیری رسیده و حال نظارت بر کارهای دولت را به نحو احسن به عهده گرفته و این یعنی اینکه جامعه ایرانی در حال رسیدن به بلوغ سیاسی ست و از برهه دیکتاتور پروری خارج خواهد شد. دیری نخواهد پایید که ما نیزشاهد به بار نشستن درختی تناور از دموکراسی در جامعه مان باشیم. و چه امیدوار بدین منظر چشم دوخته ایم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر