۱۳۸۸ بهمن ۱۴, چهارشنبه

شعری زیبا از هوشنگ ابتهاج (م. سایه) به بهانه اعدامهای اخیر!


خبر کوتاه‌ بود اعدام‌ شان‌ کردند!
خروش‌ دخترک‌ برخاست‌
لبش‌ لرزید
دو چشم‌ خسته‌اش‌ از اشک‌ پر شد
گریه‌ را سر داد و من‌ با کوششی‌ پر درد اشکم‌ را نهان‌ کردم‌
چرا اعدامشان‌ کردند؟
می‌پرسد ز من‌، با چشم‌ اشک‌آلود
عزیزم‌، دخترم‌ آنجا شگفت‌انگیز دنیایی‌ست‌
دروغ‌ و دشمنی‌ فرمانروایی‌ می‌کند آنجا
طلا، این‌ کیمیای‌ خون‌ انسان‌ها خدایی‌ می‌کند آنجا
شگفت‌انگیز دنیایی‌ست‌ که‌ همچون‌ قرن‌های‌ دور
هنوز از ننگ‌ آزار سیاهان‌، دامن‌ آلوده‌ ست‌
در آنجا حق‌ و انسان‌ حرف‌های‌ پوچ‌ و بیهوده‌ ست‌
در آنجا رهزنی‌، آدم‌کشی‌، خون‌ ریزی‌ آزادست‌
 و دست‌ و پای‌ آزادی‌، در زنجیر عزیزم‌،
دخترم‌ آنان‌ برای‌ دشمنی‌ با من‌ برای‌ دشمنی‌ با تو برای‌ دشمنی‌ با راستی‌ اعدام‌ شان‌ کردند
و هنگامی‌ که‌ یاران‌ با سرود زندگی‌ بر لب‌ به‌ سوی‌ مرگ‌ می‌رفتند
امید آشنا می‌زد چو گل‌ در چشمشان‌ لبخند
به‌ شوق‌ زندگی‌، آواز می‌خواندند و تا پایان‌ به‌ راه‌ روشن‌ خود با وفا ماندند
عزیزم‌ پاک‌ کن‌ از چهره‌ اشکت‌ را،
ز جا برخیز
تو در من‌ زنده‌ای‌، من‌ در تو ما هرگز نمی‌میریم‌
من‌ و تو با هزارانِ دگر این‌ راه‌ را دنبال‌ می‌گیریم‌
ازان‌ ماست‌ پیروزی‌ ازان‌ ماست‌ فردا
با همه‌ شادی‌ و بهروزی‌، عزیزم‌ کار دنیا رو به‌ آبادی‌ست‌ و هر لاله‌ که‌ از خون‌ شهیدان‌ می‌دمد امروز نوید روز آزادی‌ست‌.

هیچ نظری موجود نیست: